اندر حکایت عدم بارش باران و استفاده سیاسی از یک حدیث

چند وقتی است در شبکه های اجتماعی چنین متنی رد و بدل میشود:

" کوروش بزرگ میگوید:

در سرزمینی که ابرها میگذرند بی آ:/.,که ببارند بی شک ظلم عظیمی صورت گرفته است...


امام رضا (ع):

هرگاه حاکمان دروغ بگویند باران نمیبارد.

میزان الحکمه3 ص 286 "


1. از کوروش بجز لوح مشهور به حقوق بشر، مکتوب خاصی باقی نمانده است؛ لذا سایر موارد از جمله این عبارت فاقد اعتبار است.

2. حدیث منتسب به امام رضا (ع) صحیح می باشد اما با مقدمه کذبی که از طرف کوروش به آن اضافه شده، از آن سو استفاده شده و جهت اغراض سیاسی به کار رفته است !

3. حدیث یاد شده تنها یکی از احادیث و روایات مختلفی است که از امامان معصوم (ع) در خصوص علت خشکسالی به ما رسیده است . اصولا علت خشکسالی و نباریدن باران "ارتکاب گناهان" ذکر شده است.

4. مصادیق این گناهان نیز در متن احادیث به شرح زیر آمده است:

کم فروشی

ندادن زکات

مهرورزی نکردن

عدم ایجاد محبت بین یکدیگر

امانت داری نکردن

دوری نکردن از حرام

مهمان داری نکردن

نماز را به پا نداشتن

امر به معروف و نهی از منکر نکردن

سخن چینی کردن

نفاق

5. با عنایت به موارد یاد شده که متاسفانه بعضا شاهد فراگیری برخی از آنان نیز هستیم، بدیهیست تنظیم کننده شبهه با سوء استفاده از یک حدیث و عدم توجه به سایر احادیث معصومین (ع)، سعی در انتقام کشی سیاسی و تخریب نظام اسلامی داشته است.

6. راه رفع خشکسالی و نزول برکات آسمانی در بیان حضرت علی (ع) استغفار و توبه است:


« از پروردگار خود آمرزش بخواهید، که آمرزنده است، برکات خود را از آسمان بر شما فرو می بارد و با بخشش اموال فراوان و فرزندان، شما را یارى میدهد و باغستانها و نهرهاى پر آب در اختیار شما مى گذارد. پس رحمت خدا بر آنکس که به استقبال توبه رود و از گناهان خود پوزش طلبد. »

* خطبه 143 نهج البلاغه که به خطبه استسقاء (طلب باران) شهرت دارد.